Cudzoziemka
To, co jest, już było,
a to, co ma być kiedyś,
już jest;
Bóg przywraca to, co przeminęło.
"Jestem cudzoziemką. Na tej otulonej wilgocią wyspie. Na tej osnutej smogiem planecie. Nikt nie mówi w moim języku ani ja nie chcę poznawać innych. Jestem kropką w mrowisku. I tak jest dobrze. Bezpiecznie.
Rozglądam się wokół. Grupka ludzi rozmawia głośno po hiszpańsku. Kobieta w czarnej burce prawą ręką ciągnie krzyczącego chłopca a w lewej trzyma plastikowe siatki z zakupami. Wpada na mnie pijany chłopak i natychmiast przeprasza z silnym, rosyjskim akcentem.
Mój nowy dom.
Babilon na szczycie wieży Babel."
Cudzoziemka.
Rozdział Pierwszy.
Fragment.